Loofbos

De meeste bossen in Nederland zijn loofbossen. Deze bossen bestaan uit verschillende soorten loofbomen, die allemaal hun blad verliezen. De seizoenen zijn hier dan ook erg goed kenbaar: in de winter is er bijna geen groen te vinden met veel bladafval op de bodem en in de zomer is het bomvol groen. Dit is een aanpassing die de bomen hebben gemaakt aan de koude temperaturen in de winter. Ze laten hun blad vallen en sparen zo alle energie op die ze anders kwijt zouden zijn aan de bladeren. Loofbomen doen dus eigenlijk ook een soort van aan een winterslaap.

Het loofbos is in te delen in een aantal lagen: strooisel, moslaag, kruidlaag, struiklaag en de boomlaag. De bovenste laag is de boomlaag en vanaf daar loopt het over van de struiklaag naar de kruidlaag, naar de moslaag en als laatste naar het strooisel. Dit strooisel bestaat voornamelijk uit dood blad, rottend hout en ander organisch afval. In deze laag leven allemaal kleine beestjes: het bodemleven. Deze diertjes zoals wormen en pissebedden vreten aan de blaadjes en hout en zetten, samen met bacteriën en schimmels, het vervolgens om in compost voor de bomen, struiken en kruiden die in het bos groeien.

In deze strooisellaag leven dus veel kleine insecten, slakken, wormen en andere beestjes, maar er leven ook kleine zoogdieren en amfibieën zoals muizen en padden. Een laagje of twee hoger, in de kruid- en struiklaag vind je juist voornamelijk zoogdieren. Herten en reeën grazen hier, everzwijnen woelen naar eikels en dieren zoals wolven en de wilde kat jagen op een lekker hapje. Helemaal bovenin de bomen zijn de vogels te vinden. De iconische specht is bijvoorbeeld door het gehele bos te horen met zijn getimmer, maar ook zoogdieren zoals eekhoorns hebben hier een plekje bemachtigt, hoog en relatief veilig voor roofdieren.